Diana Wind
Sinds 2019 is zij curator hedendaagse kunst bij Museum Rijswijk waar zij naast een aantal kleinere tentoonstellingen verantwoordelijk is voor de internationale Papier en Textiel Biënnale.
introductie
Ik ben in contact gekomen met de beeldende kunst doordat een collega van mijn vader een kunstkalender voor mij mee gaf toen ik 10 jaar oud was. Op elke maand van de kalender stond een afbeelding van een schilderij van een Spaanse meester, zoals Zurbarán, Velasquez en El Greco. Ik was zo gefascineerd dat ik de plaatjes uitknipte en mijn eerste catalogus ervan maakte. Vanaf dat moment wilde ik naar musea om de werken in het echt te zien. Mijn leraar geschiedenis, de heer Heringa, zette mij op het pad van de kunstgeschiedenis en dat bleek inderdaad mijn grote liefde te zijn.
Pas door mijn stage bij het Stedelijk Museum in Amsterdam, waar ik specifiek voor de solotentoonstelling van Frank Stella gevraagd werd om de publiciteit te doen, kwam ik in contact met de hedendaagse kunst. Ik vond het geweldig om de kunstenaar achter het werk te leren kennen. Deze fascinatie is nooit overgegaan. Ik kom graag op bezoek bij kunstenaars in hun atelier. Zij verrijken mijn leven en geven het zin, en daar ben ik hen eeuwig dankbaar voor.
Mijn keuze uit de Kunstambassade
Anne Wenzel
Voor de collectie van Stedelijk Museum Schiedam hebben we Splendid Surrender gekocht, een adelaar die neergestort is tussen vlaggen. Het beeld is zo enorm dat het bijna niet door de zaaldeuren past, maar de overtuiging voor dit werk was te groot om aan praktische zaken te denken. Ik zie het als een essentiële toevoeging aan de collectie en hoop dat het in de toekomst ook vaak getoond zal worden.
Carla Klein
In de werken van Carla Klein wordt het landschap bezien vanuit de auto, het vervoermiddel van deze tijd. In ons leven leggen we honderdduizenden kilometers af in de auto en zien we zo de wereld aan ons voorbij gaan. Het standpunt is het zitpunt geworden, een onveranderlijk kader is een snelle opeenvolging van kaders geworden die samensmelten in lijnen en vlakken met een lage horizon. Haar landschappen zijn wijds en desolaat, een verslag van road trips op het doek waarin de hedendaagse mens zich kan herkennen.
Frank van der Salm
Door zijn foto’s ontstaat er bij mij naast de angst ook een gevoel van schoonheid, ook al kiest hij zeker niet alleen voor bijzondere en kwalitatief goede architectuur. Als mens voel je je nietig en elke verbondenheid met de natuur is verdwenen. Frank van der Salm geeft met zijn foto’s geen mening, maar registreert wat hij op tal van plekken op de wereld waarneemt en confronteert ons daarmee. Voor mij is dat een van de belangrijkste waarden van kunst. Zonder kunstenaars als Frank van er Salm zou mijn leven incompleet zijn.