14 dec '21
Ga op bezoek bij Liza Wolters en Hilde Onis
Op zondag 9 januari organiseert de Kunstambassade een nieuwe set atelierbezoeken. Dit keer stellen Liza Wolters en Hilde Onis hun atelier open voor publiek.
Programma 9 januari
16.30 uur: Welkom in het atelier van Liza Wolters
17.15 uur: Op de fiets naar het atelier van Hilde Onis
17.30 uur: Welkom in het atelier van Hilde Onis
18.15 uur: Afronding
Liza zit met haar atelier op Delftseplein 36 en Hilde heeft haar atelier aan de Coolhaven 558, kom daarom op de fiets. Het is 12 minuutjes fietsen van de ene locatie naar de andere.
Ga je mee op atelierbezoek? Meld aan door een mailtje te sturen naar support@kunstambassade.nl (deelname is gratis, er zijn een beperkt aantal plekken beschikbaar)
16.30 uur: Welkom in het atelier van Liza Wolters
17.15 uur: Op de fiets naar het atelier van Hilde Onis
17.30 uur: Welkom in het atelier van Hilde Onis
18.15 uur: Afronding
Liza zit met haar atelier op Delftseplein 36 en Hilde heeft haar atelier aan de Coolhaven 558, kom daarom op de fiets. Het is 12 minuutjes fietsen van de ene locatie naar de andere.
Ga je mee op atelierbezoek? Meld aan door een mailtje te sturen naar support@kunstambassade.nl (deelname is gratis, er zijn een beperkt aantal plekken beschikbaar)
Liza Wolters
Als kind was Liza gefascineerd door live televisie. Gebiologeerd keek ze naar het scherm en wachtte tot iets of iemand -voor even- tot leven zou komen.
Een willekeurig geluid of beweging kan elk moment plaatsvinden en dat wat gescript is, komt wankel te staan. Een glas dat onverwachts kapot valt, een persoon die niet op de van tevoren afgesproken plek gaat staan en daardoor buiten beeld valt. Het toeval van het moment wordt direct gerepresenteerd op het scherm in de woonkamer en vereeuwigd in de beleving van de kijkers. De spanning tussen dat wat voorgenomen is (regie) en dat wat er is (toeval) wordt direct voelbaar.
"In mijn praktijk werk ik met fotografie, video, taal, installatie en publicaties.
De spanning die ik vroeger ervoer bij het kijken naar live televisie, ervaar ik nu wanneer ik momenten van toeval en kleine handelingen registreer en/of regisseer binnen mijn werk."
Een willekeurig geluid of beweging kan elk moment plaatsvinden en dat wat gescript is, komt wankel te staan. Een glas dat onverwachts kapot valt, een persoon die niet op de van tevoren afgesproken plek gaat staan en daardoor buiten beeld valt. Het toeval van het moment wordt direct gerepresenteerd op het scherm in de woonkamer en vereeuwigd in de beleving van de kijkers. De spanning tussen dat wat voorgenomen is (regie) en dat wat er is (toeval) wordt direct voelbaar.
"In mijn praktijk werk ik met fotografie, video, taal, installatie en publicaties.
De spanning die ik vroeger ervoer bij het kijken naar live televisie, ervaar ik nu wanneer ik momenten van toeval en kleine handelingen registreer en/of regisseer binnen mijn werk."
Hilde Onis
Het werk van Hilde Onis komt tot uiting in een mengelmoes van sculptuur, installatie, videowerk en tekstuele interventies met een vaak poëtische benadering. Het werk komt tot stand in een intensieve atelierpraktijk waar lezen, testen, materiaaltempo onderzoeken, boetseren en schrijven gelijktijdig koken. Het werk speelt met de karakters van triviale objecten en stelt onze dagelijkse realiteit in vraag, die vervolgens wordt gematerialiseerd in fysieke vormen en solide metaforen. Verwijzend naar taalsystemen en het transformeren van object- en materiële hiërarchieën, probeert het werk onderliggende structuren van menselijke aannames en geconstrueerde semiotische overeenkomsten bloot te leggen. Veel van het werk speelt met de kracht van suggestie en draait om het idee van contingentie, het idee dat dingen alleen werken wanneer ze nodig zijn, en een soort slapende potentiële energie vasthouden totdat ze worden gevraagd.
Herkenbare objecten en fysieke metaforen spelen een verfijnd spel om aandacht en leggen de onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid van dingen bloot. De dichte installaties dwingen elk werk om elkaars naaste te zijn en creëren ruimte voor een eeuwige dialoog, balancerend op betekenis, als denkprocessen die geen einde of begin markeren.
Herkenbare objecten en fysieke metaforen spelen een verfijnd spel om aandacht en leggen de onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid van dingen bloot. De dichte installaties dwingen elk werk om elkaars naaste te zijn en creëren ruimte voor een eeuwige dialoog, balancerend op betekenis, als denkprocessen die geen einde of begin markeren.