11 mrt '21

Atelier Anne Wenzel

De eerste foto van Anne Wenzel's online studio op de Kunstambassade Rotterdam laat goed zien hoe groot haar offline atelier is. En dan nog zie je maar een fractie: er zijn ook kantoorruimtes en opslagloodsen, er staat – op een andere foto te zien – een enorme oven waarin je als het erop aan komt zou kunnen wonen en er is een ruim bemeten buitenruimte. Overal stroomt groot daglicht naar binnen dat de contouren van Anne’s monumentale kleisculpturen scherp aftekent.
In een film is te zien hoe meerdere grote mannen zich onder Anne’s leiding in het zweet werken. Ze maken een gigantisch beeld voor een fontein bij de rechtbank van Overijssel, dat op een gegeven moment het atelier uitgroeit en een eigen steigerhuis krijgt. Een man rangschikt, licht vertwijfeld, grote keramische puzzelstukken. Wie het beeld langzaam vorm ziet krijgen gaat in wonderen geloven: hoe blijft het in godsnaam hangen, hoe blijft het staan? Als alles af is voltrekt zich de volgende dialoog:

‘Hier zat zoveel tegen.’
‘Maar dat zie je niet meer.’
‘Nee.’
‘Al dat zweet is weggeveegd.’
‘Dat verdriet zit straks in jouw ziel en de mijne.’
[stilte, lach]
‘Ja.’

Anne’s antwoord is telkens krachtig, optimistisch: het zweet is weg, het verdriet wordt met een lach ontvangen. Zo reageerde ze op de Corona-beperkingen door een al langer gepland onderzoek te starten naar het vertalen van schilderijen van Francis Bacon in keramische beelden. Daarvan doet ze met regelmaat verslag op Facebook – op haar atelierpagina in de Kunstambassade is zo’n studie te zien. Tegelijkertijd werd Anne een van de initiatiefnemers en grote voorvechters van de Kunstambassade Rotterdam.