Aurora (#02)

Aurora volgt het oxidatieproces van spiegelende koperplaten. Assmann bewerkte de koperplaten met een gasbrander, en behandelde het oppervlak daarna met verschillende patina’s, waardoor de kleurschakeringen langzaam gaan veranderen. De hand van de kunstenaar is ondergeschikt aan de wetten van de natuur: het natuurlijke corrosieproces bepaalt hoe het werk uiteindelijk zijn visuele identiteit krijgt.

Aurora is de Latijnse term voor poollicht, de gekleurde gloed die zich kan voordoen aan de nachtelijke hemel van de poolgebieden. Het oxideerproces van het koper deed Assmann denken aan de adembenemende flakkering van het noorderlicht.

Aurora komt voort uit het denken over Visual Music en Expanded Cinema en toont middels deze bewerkte, als het ware filmschermen een vervormde weerspiegeling op de werkelijkheid.
Net als haar andere installaties gaat dit werk over het naar voren halen in het materiaal van wat Assmann hyperkleuren noemt, die karakteristiek zijn voor haar werk en versterkt worden door het licht van de zon.

Aurora gaat over een vorm van transitie; in het geval van de Aurora, een hele langzame, nauwelijks waarneembare.