Luuk Smits

Het maken van nieuw werk begint voor mij vaak met het bewegen door het landschap zonder een vooraf bepaalde route; Ik laat me hierin leiden door wat ik zie. Zo vind ik uitgangspunten voor nieuw werk. Het zijn vaak materiële onduidelijkheden in stedelijke en landelijke omgevingen die mijn aandacht trekken of vragen bij mij oproepen. De situaties die ik vastleg zijn vaak verschillende vormen van sporen: van menselijk ingrijpen in een landelijk landschap of de tussenkomst van de natuur op door de mens gemaakte infrastructuren; en ten slotte sporen van slijtage; het menselijk gebruik van landelijke en stedelijke omgevingen. Gebruikmakend van de foto als startpunt, onderzoek ik de mogelijke vormen en functies van het materiaal. Ik ontdek dit door te onderzoeken waar materialen vandaan komen, hoe ze gemaakt worden, wat hun geschiedenis is of door een fysiek proces met het materiaal te beginnen. De foto’s die ik in eerste instantie vaak tijdens wandelingen maak fungeren zo als een katalysator van waaruit nieuwe werken ontstaan waar ik een verhaal mee kan vertellen.