Laurens Stok

Laurens Stok zoekt een alledaagse aanleiding, zoals het water van de Schie bij zijn atelier, om een eenvoudig grid te vinden dat het uitgangspunt vormt voor een schilderij. Juist om los te komen van de beklemmingen van de eeuwenoude schilderstraditie bouwt hij een verdere beperking in, die hem een systeem voor de verf geeft: De keuze voor de harde kleuren van CMYK (cyan, magenta, yellow en key), de vier basiskleuren die vooral bij drukinkten worden gebruikt.

Vanuit deze duidelijke afbakening zou men kunnen concluderen dat Laurens Stok schildert vanuit een strikt formele handeling, de werken laten juist die maximale vrijheid zien waar hij naar streeft: Schilderijen die zeker verwijzen naar de mogelijkheden van het schilderen zelf, maar ook uitwaaieren naar de beweeglijkheid en het gebruik van contouren in strips, de hallucinante trainingspakken en felgekleurde pilletjes van de gabberscene uit de jaren ’90.