Jeroen Allart
Jeroen allart
De romanticus uit Rotterdam
De romanticus uit Rotterdam wordt hij wel genoemd. Jeroen Allart (1970). Als je voor zijn atelier staat zie je met een beetje fantasie een van zijn landschappen. Toeval? Zou kunnen, maar binnen word je onmiddellijk ingenomen door zijn karikaturaal geschilderde landschappen, cowboys, katten en eenden.
Zijn stijl is als een goed ingevoerde huisstijl, onmiskenbaar herkenbaar. Zijn in alle schakeringen uitgevoerde blauwe luchten in zijn landschappen zijn strak en wolkeloos. De horizon is laag, erg laag maar minutieus uitgevoerd, een smal strookje land, Hollandser kan het niet. Daarvoor ligt de polder, hij schildert hem niet maar je weet dat die polder er is. Zijn schilderijen ademen eenvoud en helderheid. Al wat overbodig is wordt weggelaten maar je weet meteen wat hij je wil laten zien; een eend is een eend, krachtig en bijna grafisch. Realisme zonder dat het gelikt wordt. (Jean Philipse)
Een raam naar de toekomst
In vrijwel alle schilderijen speelt het zonlicht een vervreemdende rol. In ‘Lux’ valt het langs ornamentaal hekwerk van een bovenlicht en werpt een vereenvoudigd schaduwbeeld op de muur. In ‘De salon’ verbindt die ene scherpe lange schaduw van een vleugelpoot via de stut van de openstaande klep de ruimte met het middelste raam en in het schilderij met de witte kat worden de schaduwen fluwelig. We zien een lichtspel waarbij de tussentonen een stemmige balans in de helderheid brengen. Kleur heeft niet-kleur nodig om te kunnen stralen.
Soms leren we pas na enige tijd om de betekenis te zien van symbolische gebeurtenissen die een omwenteling in de tijd markeren en dat een perspectief nooit vanzelfsprekend is. Dat het niet de werkelijkheid is, die ertoe doet, maar de interpretatie van die werkelijkheid. Dat de aandacht voor de ruimte en de dingen fundamenteel èn aardig kan zijn, en dat wij het zijn die ons avontuur vorm kunnen geven. (Anke Roder)
Werk
Bio
Na de Detailhandelschool in Dordrecht (19982 - 1986) ben ik gaan studeren aan het Grafisch Lyceum in Rotterdam (19986 - 1991).
Vervolgens ontdekte ik de kunstacademie (1991 - 1995).
Ik koos voor illustratie en heb heimelijk een half jaar beeldhouwen gevolgd. Het is bijna niet te doen om tijdens de kunstacademie je te richten op één vak. Fotografie, schilderen, tekenen, beeldhouwen, grafiek, stop-motion animatie, alles was interessant. Uiteindelijk was na het afstuderen duidelijk dat er geen uitweg meer mogelijk was: ik ben alleen maar gaan schilderen.
Dat schilderen luchtte veel op. Ik ontdekte m'n eigen stijl. In 1997 exposeerde ik bij MK-Galerie op de Witte de Withstraat (Rotterdam).
Al vrij snel daarna heb ik me aangemeld voor de Rijksacademie in Amsterdam. Met onder andere een serie cowboy portretten werd ik aangenomen voor de periode 1999 - 2000. Ik verhuisde naar Amsterdam. De Rijksakademie was een warm bad. Gesprekken met Emo Verkerk en Luc Tuymans hebben me verder geholpen. Na de Rijksakademie verhuisde ik in 2001 - met inmiddels m'n gezin, terug naar Rotterdam.
