Jeanine Verloop
Fragiele machines
Symbiote en Evanescent zijn twee kinetische print installaties die bijna volledig uit borosilicaatglas zijn opgebouwd. Aangedreven door stappenmotoren, dreigen de glazen tandwielen en glazen kettingen vast te komen te zitten in verwrongen vormen, wanneer het glas breekt komt er inkt vrij. De inkt druppelt op een canvas, waardoor een afdruk ontstaat die de deconstructie van de machine registreert.
Machine Performance
De interactie die tijdens exposities ontstond tussen mijn werk en mijzelf heeft een grote invloed gehad op mijn ontwikkeling. Door bijvoorbeeld reparaties van een aantal servomotortjes live voor publiek te doen tijdens de presentatie van Reawaken bij Manifestations op de Dutch Design week in 2018 ben ik gaan nadenken over mijn aanwezigheid en de daaruit voortvloeiende acties die nodig zijn om het werk te laten functioneren. Door het werk aan te zetten verspringen sommige elementen of tandwielen. Deze kwetsbaarheden kan de machine zelf niet oplossen. Op zich is het hulpeloos. De interactie tussen mij en het werk ben ik steeds meer als een performance gaan zien, waarin de machine de performer is en ik de assistent. Om deze performance op de spits te drijven ben ik in 2020 begonnen met het bestuderen van Wetenschappelijk Glasblazen.
Werkwijze - inspiratie
Als multidisciplinair kunstenaar geniet ik van de vrijheid om de precisie van digitale fabricage te combineren met de tactiliteit van traditionele tools. Door afzonderlijke domeinen te verkennen, zoals programmeren en glasblazen, kan ik het beste van verschillende werelden gebruiken om het onverwachte te creëren. Mijn onderzoek plaatst 'passive infrared sensor' en '3D-printen' comfortabel naast 'brander' en 'glasblazen'. Gezamenlijke termen voor hedendaags ambacht en kunstenaarschap.
Ik laat mij inspireren door mechanische en biologische bewegingsprincipes. Ik verzamel bijvoorbeeld verouderde printers en verschillende andere elektronische apparaten. Indien mogelijk probeer ik de apparaten nieuw leven in te blazen. Anders haal ik de apparaten uit elkaar om de verschillende onderdelen te bestuderen, met deze 'autopsies' vergroot ik onder andere mijn kennis van mechanica.
atelier snapshots
De afgelopen vijf jaar heb ik een nomadische manier van werken omarmd en mijn atelier verhuisd naar verschillende antikraaklocaties in de binnenstad, zoals het Delftseplein, de Meent (Testsite Meent), de Benthemstraat en mijn huidige plek op de zesde etage in het Schieblock.
Werk
Bio
Gaandeweg werden de machines zelf belangrijker dan de prints die ze produceren. Tijdens tentoonstellingen ervoer Verloop de kwetsbaarheid van haar machines. Om die kwetsbaarheid te benadrukken en te overdrijven is Verloop in 2020 zelfstandig begonnen met het beoefenen van Wetenschappelijk Glasblazen.
In 2020 ontving ze van het Mondriaan Fonds de werkbijdrage jong talent en een startsubsidie van het Stimuleringsfonds van Creatieve Industrie voor haar onderzoek naar Wetenschappelijk Glasblazen. Verloop heeft haar werk internationaal getoond bij ARS Electronica (2022) en tijdens residencies bij Hangar_org in Barcelona (2019) en CYENS in Nicosia (CY) (2022).
