Jan van de Pavert
...op een gegeven moment vond ik dat er van alles anders kon. Het lijkt vreemd, maar je had toen (1995) niet zo veel figuratieve kunst - wel jonge Duitsers ('die neue Wilde'), maar geen monumentale, representatieve figuratieve kunst. En dat terwijl de commerciële film en de reclamewereld allerlei beelden over ons op het beeldscherm brachten (en brengen), over hoe gelukkig we zijn en wat Nederland is en over hoe we elkaar neerschieten of in de gevangenis terechtkomen (vooral in Amerikaanse producties), en dat dan altijd doorkruist door beeldmerken en logo's van banken en levensverzekeringen. Een dergelijk terrein leek door de beeldende kunst helemaal te zijn vergeten. Veel eerder had je wel de Mexicaanse muralisten, die dit terrein hadden opgepikt voor de kunst van hun tijd (± 1930), en Eugène Delacroix (± 1830), maar die waren toen (1995) decennia of een ruime eeuw dood. Hoe moet je dat doen, dacht ik, met kunstwerken voor de huidige tijd, voor vandaag? Met de uitvoering van het antwoord ben ik nog steeds bezig en heb ik nog voor jaren werk.
studio buiten
studio binnen
studio binnen
studio binnen
soms maak ik werken op andere plaatsen, buiten de studio, zoals hier (EKWC, Oisterwijk)
Dit is een werk dat ik onlangs heb afgerond. De steigers staan er nog voor. Het is ruim zeven meter lang en toont gedetineerden en personeel van een gevangenis, tegen een achtergrond die is opgebouwd uit hun tatoeages
Werk
aquarellen
Charissa
Het pad
De shisha
Buismeubelen
ogen
Bio
In 1979 begon mijn eerste jaar aan de kunstacademie die ik binnenstapte met een vaag beeld van wat de kunst zou moeten worden. Na twee jaar vond ik dat het onderwijs niet klopte en zocht ik een andere opleiding. Die zat in Haarlem: Ateliers '63. Daarna heb ik aan allerlei exposities meegedaan, waaronder een solo-expositie in het Centraal Museum Utrecht (1992) en in Museum Boijmans van Beuningen (2016), bij de galeries Albert Baronian in Brussel, Brugues la Morte in Brugge en Paul Andriesse/Andriesse-Eyck in Amsterdam. Verder heb ik meegedaan aan manifestaties als Sonsbeek ’93 in Arnhem, Artranspennine in Kingston upon Hull, Die Kunstbunker in Nürnberg en De Appel in Amsterdam.
Werken die ik heb gemaakt zijn soms opgenomen in de openbare verzamelingen zoals het Van Abbe Museum in Eindhoven en het Kröller-Müller museum in Otterlo.
In 2010 heb ik nog een studie maatschappijgeschiedenis afgerond (masters) aan de Erasmus universiteit, met een thesis over bouwen onder Chrusjtsjev - destalinisering en consumptie in de USSR. Het was heel leuk zo'n studie te doen. Daarna ben ik weer gaan schilderen.
Werken die ik heb gemaakt zijn soms opgenomen in de openbare verzamelingen zoals het Van Abbe Museum in Eindhoven en het Kröller-Müller museum in Otterlo.
In 2010 heb ik nog een studie maatschappijgeschiedenis afgerond (masters) aan de Erasmus universiteit, met een thesis over bouwen onder Chrusjtsjev - destalinisering en consumptie in de USSR. Het was heel leuk zo'n studie te doen. Daarna ben ik weer gaan schilderen.
De keuze van Jan van de Pavert
Atelier Van Lieshout
Ik vind Joep van Lieshout echt een goeie kunstenaar – ik zag niet lang gelden weer zo’n enorm werk van hem, een boom, in één van die hoge ronde zalen van Museum Boijmans, en dat vond ik opnieuw een goed ding. Het is terecht dat hij met de Kunstambassade meedoet. Zijn werken omvatten allerlei aspecten van het leven – geboorte, eten, stoelgang, dood. Het hogere of het geestelijke schieten er wel eens bij in, maar omdat zijn werk verder alles omvat wat het kan omvatten vergeet je dat al snel weer. Hij verzamelt trouwens ook werken van andere kunstenaars en daar zitten ook heel goeie dingen bij. Kortom: het is een aanrader.Jan van de Pavert 1921
