Cindy Bakker
Mijn blik concentreert zich op de grote kleurvlakken en vormen die overal om me heen verschijnen: verkeersborden, oranje pvc-buizen op bouwterreinen of groene prullenbakken langs de A2. Een ronde betonnen afzetbol markeert de stad zonder dat we er erg in hebben, een geel-blauwe trein schiet onopgemerkt door het groene landschap. Deze industriële mono- of dichromen spreken een universele taal, maar zijn slechts alleen ontworpen vanuit hun functie. Rood is gevaar; geel is opgepast! Hoewel we de wereld allemaal anders waarnemen, creëren de objecten een collectief verwachtingspatroon. Ze alarmeren ons, maar ze verdwijnen ook weer snel uit onze gedachten; de relatie is in vele gevallen kort en onpersoonlijk. Deze zichzelf telkens weer herhalende voorwerpen roepen in mij een ervaring op die van herkenning, naar vervreemding en weer terug schommelt. Deze ervaringen zijn, in tegenstelling tot de objecten zelf, niet universeel, maar individueel en persoonlijk. Deze relaties met het banale probeer ik in mijn werk te ontrafelen.
Atelier, 2021
‘Een toestand waarin een voorwerp verschijnt, zich in je geheugen grift, en daar, door de overweldigende kleuren en vormen, in de weg blijft staan als een stom en onhandig ding’
Cindy Bakker
Cindy Bakker
Atelier, 2021
Atelier, 2021
Werk
The Splash
Soft Canvas
Folly Factory
Copy Paste
Horses
Bio
De wereld zie ik als een theater van objecten en ik beschouw mijzelf als een decorbouwer die situaties transformeert tot onhandige, humoristische decors. Door te spelen met schaal of vormen en kleuren te abstraheren, ontstaat een visueel ongemak bij de kijker. De werken die ik maak staan in de weg en je kunt ze niet negeren - ze schuren tegen het irritante aan. Een toestand waarin een voorwerp verschijnt, zich in je geheugen grift, en daar, door de overweldigende kleuren en vormen die het heeft in de weg blijft staan als een stom en onhandig ding.
